Grafiek van Pieck

In de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw kreeg Anton Pieck grote bekendheid en vermaardheid als graficus. Het is dan ook onmisbaar voor de beoordeling van zijn totale werk als beeldend kunstenaar.

Twee van zijn laatste etsen dateren van 1930 met een thema waar je variatie inziet. In de Willemsstraat, gelegen tussen de Lijnbaans- en de Brouwersgracht, aan de rand van de Jordaan, kwam Pieck langs een Uitdragerij:

Inkoop van lompen, beenderen enz. In het groot en klein van C.Smis

De verleiding om het donkere interieurtje te tekenen kon hij niet weerstaan. Thuis kwam op de etsplaat de eigenaar erbij. De heer Smis, die uitvoerig zijn huisadres vermeldt enige straten verder, ziet er echter niet naar uit dat de afdeling groothandel van zijn bedrijf erg bloeit. De koopwaar is in onze ogen niet zo aantrekkelijk, maar Anton Pieck dacht daar anders over: voor hem was het heerlijk om die oude rommel te schetsen.

Het thema leende zich enige tijd later voor het maken van een nieuwe ets. Er kwamen vier babbelende volksvrouwtjes op de voorgrond te staan. Bezorgde gezichtjes – de tijden zijn moeilijk nietwaar? – maar de taaiheid van het ras is onmiskenbaar. De uitstalling van het etablissement van de heer Smis is enigszins gewijzigd, er is een kacheltje bijgekomen en rechts is er iets veranderd; de eigenaar is met iets anders bezig.

Op deze ets is de illustrator Pieck volop aan het werk geweest. Kwamen er in het begin van zijn grafische periode geen mensen of dieren op zijn tekeningen en etsen voor, hier zijn ze hoofdzaak geworden.