Sprookjes van Grimm: Van dansende Assepoester tot ondeugende Waternimf

In het Anton Pieck Museum in Hattem is van 13 november tot en met 31 mei 2017 een bijzondere tentoonstelling te zien. Deze keer staat het werk van Anton Pieck, Lidia Postma, Philip Hopman en Charlotte Dematons centraal onder de naam Sprookjes van Grimm, van dansende Assepoester tot ondeugende Waternimf. Tijdens deze tentoonstelling zijn rond de 85 tekeningen te zien. Daarnaast worden in deze periode allerlei activiteiten georganiseerd waaronder een ‘Schrijf een sprookje’- wedstrijd, ‘ Voorleesmiddagen’ en een ‘Wie maakt de mooiste Sprookjeskijkdoos’-wedstrijd.

Ineke Strouken, directeur van Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland, zal de tentoonstelling op zondag 13 november 2016 om 16.00 uur openen.

Anton Pieck illustreerde De sprookjes van Grimm in de jaren veertig. Hij deelde met zijn voorganger Gustave Doré een voorkeur voor griezelige afbeeldingen (duivelskoppen, doodshoofden) en een romantische zucht naar het verleden. De meeste illustraties in De sprookjes van Grimm zijn pentekeningen en schaduwknipsels, maar de sfeervolle kleurenprenten maken wellicht het meeste indruk. Niet alleen schuwt Pieck de gruwel niet, hij negeert ook taboes: de waternimf tekent hij bijvoorbeeld naakt zoals ze is.

Lidia Postma veroorzaakte in de jaren zeventig en tachtig veel ophef met haar illustraties. Haar bijzondere expressieve typeringen van volkse figuren doen denken aan de tekeningen die Anton Pieck maakte. In 1986 verscheen Lidia’s Grimm, waar de titel onverholen uitdrukt hoe ze zich Grimms sprookjes eigen maakte met tekeningen in veelal overvloeiende zachte kleuren, waardoor een geheimzinnige sfeer ontstaat.

Philip Hopman illustreerde in 2007 Alle sprookjes van Grimm. Zijn interpretatie voor Roodkapje is dat de wolf nonchalant leunt tegen een boom, gekleed in een broek, pull en lange jas. Roodkapje draagt een erg kort kapmanteltje en rode laarsjes. Ook in andere sprookjes geeft hij aan deze bekende sprookjesfiguren een heel eigen invulling. De stiefmoeder van Sneeuwwitje ziet zichzelf naakt in de spiegel en de dwergen dragen geen kaboutermutsen, waardoor ze er eerder als dwergmensen uitzien.

Charlotte Dematons ontving in 2005 een Zilveren Penseel voor haar illustraties bij Grimm. In de circa 400 waterverfschilderijtjes probeert ze de sfeer van elk sprookje te vatten. Het valt op dat ze het griezelige weert en het zachte en grappige in de verf zet. Veel figuren hebben lachende of grappige gezichten en ze beeldt veel kinderen en dieren af. Net als Philip Hopman beeldt Dematons de wolf nonchalant leunend tegen een boom af, in een lange jas, en Roodkapje onder een boom met rode bladeren. Ook zij schuwt het naakt niet, bijvoorbeeld in ‘De nimf in de vijver’.